دو شوک نفتي در سالهاي 1974 و 1979 و پيرو آن بروز محدوديتهاي ناشي از وابستگي به سوختهاي متکي بر نفت عامل اصلي رونق استفاده از گازطبيعي در کشورهاي مختلف بود. تا اواخر سال 1980، تعداد خودروهاي توليد شده توسط سازندگان خودروهاي گازسوز بسيار محدود بود، پس از آن انجمن انرژي جهان از سال 1995 در توکيو گازطبيعي را رسماً به عنوان سوخت جايگزين سوختهاي حمل و نقل اعلام کرد.
با توجه به مسائل زيست محيطي و آلودگي هوا برنامه هاي مربوط به گازسوز نمودن خودروها در سطح اروپا، آمريکا و ساير کشورهاي صنعتي به سرعت درحال گسترش مي باشد. در حال حاضر طبق آخرين آمار منتشره توسط انجمن بين المللي خودروهاي گاز سوز (IANGV) بيش از 5 ميليون خودرو با سوخت گازطبيعي در جهان درحال تردد مي باشند . تاريخچه استفاده از گازطبيعي در خودروها نشان مي دهد که ايتاليا اولين کشوري است که از سال 1910 به فکر استفاده از گازطبيعي فشرده بعنوان سوخت در خودرو افتاده و اکنون داراي بيش از 370000 خودروي گازطبيعي سوز و حدود 420 جايگاه CNG مي باشد. ساير کشورها نيز در اين زمينه فعاليت گسترده اي را آغاز نموده اند و تاکنون در رابطه با توسعه اين صنعت از رشد قابل توجهي برخوردار بوده اند.
کشورهاي کانادا، نيوزلند، ايتاليا، ژاپن، روسيه، آمريکا، آرژانتين، برزيل، ترکيه، آذربايجان، هلند، چين و ساير کشورها در اين زمينه تجربيات قابل قبولي دارند، بطوريکه حتي در روسيه و آمريکا و چند کشور ديگر استفاده از گازطبيعي فشرده در سوخت هواپيما دردست مطالعه است، در استراليا و کانادا نيز از اين سوخت براي محرکه کشتيها استفاده مي شود.
در حال حاضر بيش از 5 ميليون خودرو با سوخت گاز طبيعي در جهان و بيش از 9000 جايگاه سوختگيري در سطح جهان موجود مي باشد. با توجه به مسائل آلودگي هوا و مسائل زيست محيطي برنامه هاي مربوط به گازسوز كردن خودروها در سطح اروپا، آمريكا و ساير كشورهاي صنعتي به سرعت در حال گسترش مي باشد. قسمت عمده اي از خودروهاي گاز طبيعي سوز به صورت دوگانه سوز مي باشند به طوري كه هم گاز طبيعي و هم بنزين مصرف می كنند، اين عمل توسط كليدي كه در خودروها تعبيه شده است انجام مي شود.
سال 1356 : طرح گازسوز كردن خودروها به صورت آزمايشي در شهر شيراز با تبديل 1200 دستگاه سواري به مرحله اجرا درآمد و دو ايستگاه سوختگيري براي سرويس دهي به اين خودروها احداث گرديد.
سال 1366 : در شهرستان مشهد نيز، طرح مذكور به اجرا درآمد.
سال 1367 : يك ايستگاه سوختگيري در مشهد ساخته شد.
سال 1374 : دومين ايستگاه سوختگيري در مشهد ساخته شد.
سال 1379 : وزارت نفت در راستاي اجراي سياستهاي راهبردي کشور در بخش انرژي و انجام وظايف محوله در چهارچوب قوانين بودجه سنواتي با هدف تحقق اهداف بلند مدت برنامه هاي اقتصادي کشور و برنامه سوم توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي کشور، اقدام به تاسيس شركت بهينه سازي مصرف سوخت کشور کرد تا با متمرکز کردن فعاليتهاي خود در زمينه بهينه سازي مصرف انرژي تحولي اساسي را در ابعاد کمي و کيفي نحوه مصرف انرژي در کشور بوجود آورد. شركت بهينه سازي مصرف سوخت کشور بعد از بررسي و مطالعات گسترده در ارتباط با وضعيت مصرف انرژي در سيستم حمل و نقل کشور، به خاطر وفور منابع طبيعي گاز و همچنين کمبود درصد آلاينده هاي توليد شده در اثر سوخت گاز طبيعي، سياست جايگزيني خودروهاي گازسوز به جاي خودروهاي بنزيني و ديزلي را در دستور کار خود قرار داد.
سال 1381 : فاز اول احداث جايگاه آغاز گرديد كه سه جايگاه نمونه (PILOT) به نامهاي تاکسيراني شهيد رجائي، تحقيقات موتور ايران خودرو و پارکينگ وزارت نفت با ظرفيت 80 متر مکعب در ساعت توسط شركت بهينه سازي مصرف سوخت راه اندازي گرديد که دو جايگاه اول از نوع سوختگيري آرام (SLOW FILL) و جايگاه سوم از نوع سوختگيري سريع (FAST FILL) ميباشد. همچنين 6 جايگاه در شهرهاي کرج (2)، مشهد (2)، شيراز(1) و لردگان(1) احداث گرديد.
سال 1382 : عمليات اجراي احداث 180 جايگاه در 15 شهر ايران، توسط شركت بهينه سازي مصرف سوخت آغاز گرديد كه در شهرهاي تهران، مشهد، شيراز، اصفهان، تبريز، زنجان، قزوين، کاشان، رشت، قم، کرج و اراک و مسيرهاي تهران-مشهد، قم و کاشان-اصفهان راه اندازي شدند.
سال 1383 : فاز دوم احداث جايگاه شامل احداث جمعا 510 ايستگاه در کل ايران مي باشد که تا کنون ادامه دارد.